*************************
ก่อนจะเข้าไปสู่การใช้งานโปรแกรม ก็มีคำแนะนำอย่างหนึ่งว่าในการใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์นั้น ถ้าคุณคล่องเบสิคหรือทักษะขั้นต้นของคอมพิวเตอร์แล้ว คุณจะสามารถใช้คอมพิวเตอร์ได้คล่องแคล่วไปทุกเครื่อง โดยที่ไม่ต้องสนว่าคุณกำลังใช้โปรแกรมอะไรอยู่ นอกจากว่าโปรแกรมที่ว่ามันเป็นโปรแกรมเฉพาะทางที่ต้องเรียนรู้ในขั้นสูงกันจริงๆ เท่านั้น
เบสิคที่ว่าก็คือการใช้คีย์บอร์ดให้คล่อง อาจจะมีคนถามแย้งว่าฟังดูเหมือนมันง่ายๆ แค่นั้นเองเหรอ แค่คีย์บอร์ดเนี่ยนะ คนที่พิมพ์สัมผัสได้ก็ใช้คอมได้คล่องแล้วสิ ตอบได้เลยว่า แค่พิมพ์สัมผัสมันก็เป็นแค่ทักษะอย่างหนึ่งเท่านั้น คำว่าใช้คีย์บอร์ดให้คล่องหมายถึงคุณต้องรู้จักใช้สิ่งที่เรียกกันว่า คีย์ลัด หรือ hotkey ซึ่งเป็นการใช้คีย์บอร์ดในการสั่งงานโปรแกรมในคำสั่งต่างๆ
ปัจจุบัน คนใช้คอมพ์ส่วนมากจะติดเมาส์กันไปหมด อะไรๆ ก็คลิกๆๆๆๆๆๆๆ ทำให้ทักษะการใช้คีย์บอร์ดมีคนที่ใช้เป็นยังไม่มากพอสมควร ต้องคนที่สนใจใฝ่รู้จริงๆ ถึงจะรู้จัก
เริ่มต้นจากคีย์พื้นๆ ก่อน อย่างแรกคือคีย์ลูกศรขึ้น ลง ซ้าย ขวา นั้นแหละ ธรรมดาก็รู้ๆ กันอยู่เพียงแต่เราไม่คิดว่ามันเป็นคีย์ลัดอะไร เราใช้ในการเลื่อนคอร์เซอร์ในการแก้ไขตัวอักษร โดยเลื่อนไปข้างหน้าข้างหลังทีละตัวอักษร หรือเลื่อนขึ้นลงทีละบรรทัดเพื่อไปลบหรือแก้ไขข้อความหรือตัวอักษรที่ต้องการได้ อันนี้ใช้คล่องกันอยู่แล้ว
ต่อมาก็คีย์ Backspace คือไม่รู้ภาษาไทยเรียกอะไรส่วนมากก็เรียกทับศัพท์กันไปเลย คือคีย์ที่เป็นลูกศรกลับหลังเหมือนกันกับคีย์ลูกศรซ้าย แต่ไม่ได้อยู่รวมกับคีย์สี่ตัวที่ว่ามาแล้ว เป็นคีย์ลูกศรกลับหลังที่อยู่ข้างๆ คีย์อักษรตัว ข หรือ \ ถ้าใครเคยใช้พิมพ์ดีดจะรู้ว่าคีย์นี้ในพิมพ์ดีดใช้ในการถอยหลังไปยังอักษรที่ต้องการ แล้วลบด้วยปากกาลบคำผิดก่อนจะพิมพ์ตัวอักษรเข้าไปใหม่ แต่ในแป้นคอมพ์ใช้สำหรับลบตัวอักษรถอยหลังได้ทีละตัว ใช้ในกรณีที่เราพิมพ์ผิดแล้วต้องการลบ ถ้าเป็นข้อความที่เราเพิ่งพิมพ์ก็กดลบได้เลย แต่ถ้ามันเลยมาไกลก็กดกกคีย์ลูกศรซ้ายในชุดคีย์ลูกศรสี่ตัวนั่นแหละ ถอยหลักไปที่ละอักษรเพื่อไปยังจุดที่สามารถลบตัวอักษรที่ต้องการได้ หรือจะเอาเมาส์เลื่อนคอร์เซอร์ไปยังจุดที่ต้องการก็ไม่เป็นการทำผิดแต่ประการใด แต่แนะนำว่าใช้คีย์ลูกศรให้คล่องๆ ไว้แหละดีแล้ว เผื่อวันดีคืนดีเมาส์มันรวนจะได้ไม่ต้องเสียอารมณ์
คีย์ต่อมาที่ใช้กันบ่อยๆ ก็คือคีย์ TAB หรือแท็ป ใช้สำหรับเลื่อนย่อหน้า แต่ใช้ได้กับโปรแกรมพิมพ์งานเท่านั้นนะครับ อย่างตอนที่เขียนบล็อกอยู่นี่ใช้แท็ปไม่ได้เพราะฟังค์ชันโปรแกรมไม่รองรับ ในโปรแกรมพิมพ์งานทั่วไปก็มีการตั้งแท็ปไว้แล้วโดยอัตโนมัติ ของเวิร์ดน่าจะแท็ปละ 1 ซม. ถ้าไม่ไปตั้งใหม่มันก็จะตั้งอย่างนั้นทั้งเอกสารนั่นแหละ แต่ถ้ามีการตั้งแท็ปเยอะๆ เนี่ยมันจะมั่วไปหมด เพราะฉะนั้น เวลาพิมพ์เอกสารจริงๆ ก็อย่าพยายามตั้งแท็ปตามใจตัวเองมากนัก มันจะมีผลในตอนที่เรามาแก้เอกสารที่หลังนี่แหละ รับรองได้นั่งกุมหัวอยู่ทั้งวันแน่
อีกคีย์หนึ่งที่ใช้เป็นทุกคนคือคีย์ Space Bar ภาษาพิมพ์ดีดเรียกว่า คันยาว เพราะมันยาวกว่าคีย์อื่น ในพพิมพ์ดีดมีคีย์นี่แหละที่ไม่เท่ากับคีย์อื่นที่มีขนาดเท่ากันหมด ถึงแม้ในแป้นพิมพ์คอมพ์มีคีย์เพิ่มมาอีกหลายขนาด แต่ก็ยังเป็นคีย์ที่ยาวกว่าเพื่อนอยู่ดี อันนี้สำหรับเว้นวรรคข้อความ โดยเว้นวรรคเคาะละตัวอักษร ส่วนแป้นแท็บจะเว้นวรรไปตามแท็ปที่ตั้งไว้แล้ว
คีย์พวกนี้ที่ว่ามา นอกจากคีย์ลูกศรสี่ทิศที่พูดถึงตอนแรกสุด ที่เหลือเป็นคีย์ที่ใช้กับพิมพ์ดีดทั่วๆ ไปมาตั้งแต่ต้น ส่วนมากก็ใช้เหมือนพิมพ์ดีด ที่จะมีแปลกไปนิดก็คีย์ถอยหลังนั่นแหละที่ใช้ไม่เหมือนกัน
ตอนนี้ก็พักไว้ก่อน ตอนหน้าจะพูดถึงคีย์อื่นๆ ที่น่าใช้บนแป้นพิมพ์กันต่อ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น